Vanochtend werd onze dochter een uur te vroeg wakker. Een uur. Als jonge ouder is dat heilige slaaptijd, dus nogmaals: een uur! Hup, lamp aan, naar de slaapkamer, speentje erin. Stilte. Terug naar bed. Huilen. Hup, lamp weer aan, naar de slaapkamer, speentje erin. Deur dicht. Huilen. Oké, het was dus zo’n ochtend. Kleine uit bed, nog even in het grote bed knuffelen en aankleden. Kleine aangekleed, rolluik omhoog. Ik schuif het gordijn opzij en jawel hoor, de stop aan het einde van de rail komt los en flats, daar ligt mijn gordijn op de grond. En dat voor de klok van 7. Het was dus inderdaad zo’n dag. Inmiddels (lees: een paar uurtjes later) kan ik er hartelijk om lachen. Maar vanochtend, in het donker, met de slaap nog in m’n ogen kon je me even wegdragen. Wat. Een. Ellende.
Ik denk dat bovenstaande situatie voor veel mensen (al dan niet in een andere context) herkenbaar is. Alles gaat even anders dan dat je had gewild en hoppa, je ligt er af. Je wil niet negatief zijn, maar alles zit wel echt tegen. Ik had er voor kunnen kiezen om in het negatieve te blijven hangen, maar daar word ik (en ik gok jij ook) over het algemeen niet zo heel blij van. Dus zette ik 3 stappen om de dag een nieuwe, positieve start te geven en terug te komen naar een positieve mindset. Wat ik deed?
Ik liet het gordijn voor wat het was en legde de kleine in haar bedje met wat speelgoed. Even me-time.
Ik pakte een momentje voor mezelf. Op zo’n moment dat alles even te veel is, heb ik dat echt nodig. Gewoon even drie minuten me-time. Dus ik liet het gordijn voor wat het was, legde de kleine in haar bedje met wat speelgoed en ging even op de rand van mijn eigen bed zitten. Adem in, adem uit. Even tot rust komen. Na een paar ademhalingen voel ik mezelf al rustiger worden. Oké Inge. Het is maar een gordijn. En het is maar een uur slaap. Niet te dramatisch worden nu. Mezelf afsluiten voor anderen en even tot mezelf komen helpt mij enorm om weer snel in het positieve te schieten. De wereld vergaat niet. Dat moet ik even zelf concluderen en dan kan ik weer door.
Ik zorgde goed voor mezelf. In de haast van de ochtend had ik mezelf kunnen vergeten. Het gordijn moest worden opgehangen, onze dochter moest geëntertaind worden, de hond had aandacht nodig, tassen moesten worden gepakt en dat allemaal voordat ik onze meid naar de opvang moest brengen. Kortom: haast haast haast. Op zo’n moment weet ik dat haasten en dingen ‘moeten’ me totaal niet helpen. Dus ik liet het gordijn weer liggen, kleedde me rustig aan, maakte een ontbijtje, knuffelde de hond en speelde wat met Noa-Mae. Op zulke momenten zeg ik tegen mezelf: het is oké om iets te laat te komen. En dat is het ook. We waren uiteindelijk 5 minuten later bij de opvang, maar dan wel met een relaxte moeder, een blij meisje en een hondje dat aandacht had gehad. Was ik gaan rennen dan waren we misschien wel op tijd geweest en had het gordijn weer gehangen, maar was ik mezelf vergeten. Dan had ik of niet ontbeten, was ik chagrijnig en waarschijnlijk ook nog 5 dingen vergeten mee te nemen.
Lang verhaal kort: als ik merk dat ik in een negatieve mindset zit, heb ik bewust aandacht voor wat ik nodig heb. Dat is iets anders dan wat ik vind dat ik moet doen. Ik vind namelijk dat ik het gordijn moet ophangen en op tijd moet komen, maar wat ik nodig heb is een rustige ochtend met tijd voor m’n dierbaren. Het is in het negatieve gemakkelijk jezelf te vergeten en de situatie te willen ‘oplossen’ maar vaak zit de oplossing in jezelf en bij je eigen behoeften. Luister dus naar jezelf en vraag je af wat je nodig hebt. Niet wat je vindt dat je moet doen.
Luister naar jezelf en vraag je af wat je nodig hebt.
Niet wat je vindt dat je moet doen.
Ik richtte me op het positieve
Makkelijker gezegd dan gedaan natuurlijk, maar echt. Dit is zó belangrijk. Hoewel alles tegen zat en ik het liefst onder de deken wilde kruipen om er even niet meer onderuit te komen, besloot ik te kijken naar alles wat er wel was. Mijn dochter die met een grote glimlach in haar bedje aan het spelen was met haar knuffels. Manlief die fruit voor me had klaargezet voor ’t ontbijt, de zon die scheen, het feit dat ik m’n momentje had gepakt en had besloten mezelf niet voorbij te lopen. Ga zo maar door. Er is genoeg om blij van te worden, je moet het alleen wel aandacht geven. Juist op de momenten dat het lastig is, juist als je er geen zin in hebt.
Door mezelf rust te gunnen, goed voor mezelf te zorgen en me te focussen op het positieve was ik binnen no-time weer m’n vrolijke zelf en kan ik hartelijk lachen om vanochtend. En dat gordijn? Dat ligt nog steeds op de grond. Dat komt straks wel. Of anders morgen. Vaak maken we ons druk over de dingen die mis gaan, maar hoe belangrijk zijn ze eigenlijk? Vliegt het huis in de fik als het gordijn niet netjes weer is opgehangen? Nee. Kan mijn dochter niet slapen als ze een avond een gordijn mist? Nee. Zet dingen in perspectief. Dingen kunnen in je hoofd zo groot lijken, terwijl ze dat eigenlijk totaal niet zijn. Focus op wat écht belangrijk is, dan gaat jouw positieve mindset nergens heen!
Liefs, Inge
Comments