Netwerken. Een vreselijk woord, either you love it or you hate it. En de meesten van ons haten het. Zodra iemand in een sollicitatie-workshop, training of presentatie begint over de kracht van je netwerk en hoe je dit kunt gebruiken in je zoektocht naar werk, schieten we massaal in de kramp. Maar netwerken is leuk! Echt! Je moet alleen even weten hoe je het moet doen. Laat het me je uitleggen.
Wat netwerken niet is? Iemand vragen om een baan. Die zag je niet aankomen, toch? Want we spreken ons netwerk immers aan omdát we op zoek zijn naar een baan. Klopt. Maar toch is een netwerkgesprek hier niet voor bedoeld. Netwerken gaat over oprechte interesse in de ander en tegelijkertijd een gunfactor voor jezelf creëren. Netwerken is een langetermijnstrategie, eentje waarvan je niet direct weet of het resultaat gaat opleveren. Maar ook eentje die je heel veel plezier en warme contacten kan opleveren in je zoektocht naar werk.
Mensen hebben geen functie klaarliggen,
waardoor het gesprek direct ongemakkelijk wordt.
Een netwerkgesprek gaat over het leren kennen van diegene tegenover je. Je probeert onder het genot van een drankje meer te weten te komen over zijn of haar werkende leven. Wat heeft diegene gedaan? Wat doet hij nu? Wat maakt het werk zo leuk? En wat zijn de mindere kanten van de functie en/of organisatie waar hij/zij werkzaam is? Tijdens zo’n gesprek mag jij diegene het hemd van het lijf vragen. Hoe leuk is dat?! Je kunt jouw tafelgenoot écht leren kennen. Door oprecht geïnteresseerd te zijn en door te luisteren. Maar ook door verder te vragen. Hoe meer interesse jij hebt voor jouw tafelgenoot, hoe prettiger het gesprek zal verlopen. Hoe aardiger jouw tafelgenoot je zal vinden. Een fijn netwerkgesprek geeft bakken energie en inspiratie. Je hebt een gezellig uurtje en je leert allerlei nieuwe dingen over de functie/organisatie waar je interesse in hebt. Daar kun je weer een tijdje op vooruit!
Maar je wilde je netwerk toch inzetten voor je zoektocht naar werk? Moet je dan niet laten weten dat je op zoek bent? Jawel! Dat mag je zeker laten weten. Als het goed is, is er een wederkerigheid in het gesprek en vraagt jouw tafelgenoot ook naar jouw achtergrond, motivatie en wensen. En deze mag je zeker kenbaar maken. Hoe meer mensen weten waar jij naar op zoek bent, hoe beter! Maar wat je nooit moet doen, is (te) direct vragen of diegene nog een baan voor je weet. Want dan wordt het op slag ongemakkelijk. Mensen zijn van nature geneigd de ander graag te willen helpen, maar waarschijnlijk heeft diegene tegenover jou niet een kant-en-klare functie voor jou in de aanbieding. En dat vindt hij/zij vervelend. Dus komen er halfbakken antwoorden en excuses en is de sfeer van het gesprek verpest.
Wat je wel moet doen?
Zonder verwachtingen en vol enthousiasme
jouw wensen en ambities delen.
Wat je wel wil doen, is zonder verwachtingen (en dit is cruciaal!) de ander vertellen over jouw wensen en ambities. Hoe meer oprecht enthousiasme jij hierbij uitstraalt, hoe beter. Door te vertellen over je achtergrond, wensen en ambities én door interesse te tonen in jouw tafelgenoot creëer je je eigen gunfactor. De persoon tegenover jou gaat denken: Hey dat is een leuk mens! En ook nog eens enthousiast! Als er ooit wat bij ons vrij komt, moet ik zeker aan hem/haar denken! En dát is precies wat je wil! Je wil dat mensen aan jou denken als er een functie vrijkomt die jij ambieert.
Netwerken is leuk. Echt! Als je geen verwachtingen en valse hoop hebt, kun je vol aandacht luisteren naar de persoon tegenover je. Laat je inspireren en enthousiasmeren. Je mag genieten, je mag het leuk hebben. Komt er iets concreets uit? Mooi! Komt er niets uit? Ook goed. Je hebt in ieder geval een fijne middag gehad met een inspirerend persoon onder het genot van een goed kopje koffie. Wat wil de mens nou nog meer?
Liefs, Inge